ΜΟΝΟΧΡΩΜΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Φυτεμένη στο μυαλό
ποτίζεται με άλικο αίμα,
δεν λυγίζουν τα κλωνάρια της
στον μονόχρωμο κόσμο.
Άκου τον ήχο της,
με το βελονάκι κεντάει τον πίνακα
με το ρόδινο χρώμα
και κουρασμένη κουρνιάζει στην χαίτη του ήλιου.
Ω ποιητή εσύ που βλέπεις
ήλιους με χρώματα ζωής,
πες μου τι λένε τα μερομήνια.
Θέλω να σκίσω τις μαύρες σελίδες
να ξαναγράψω σε παπύρους,
και στα αμόνια να σφυρηλατώ
κυματομορφές αληθινών ελπίδων,
να συνδαυλίζουν ζωές,
να ζήσουν λευκοντυμένες
και μετά τον γλυκό θάνατο μου
όταν θα έρθει ο καιρός
και θα έχω κλείσει τους λογαριασμούς αγάπης.
Σας ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφή