ΠΟΙΗΣΗ
ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ
ΟΛΓΑΣ ΑΧΕΙΜΑΣΤΟΥ
Ο Πήγασος μου
Στιλπνό , κατάμαυρο έβενο,
καυτή πνοή στο μάγουλό μου,
η ανάσα του φωνή στα μάτια μου
κι εγώ αμίλητη
εις το προσκέφαλό μου.
Αδιάφορος κήπος εκεί
το ποδοβολητό του μόνο ανθούσε.
Ανάσες δύναμης οι όψεις του,
το πέταλο στο χώμα κλυδωνούσε .
-Εσύ είσαι, μου 'πες
σαν στα σίγουρα.
Χαμόγελο στα χείλη σου οι λέξεις.
ψαλμός ο καλπασμός τ' αλόγου μου,
κονάκι βρίσκουν της χαράς οι νεύσεις.
Τι τυχεροί που είστε όλοι οι ζωγράφοι μας.
Εγώ μόνο ανάμνηση του όλου ανασαίνω.
Όλγα 'Ολγα Αχειμάστου
(Απ τη συλλογή Αταξίδευτα}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου