ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΠΟΙΗΜΑ
ΣΤΟ ΑΦΑΛΜΥΡΟ ΑΚΟΥΜΠΩ
ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ
ΜΑΡΙΝΑΣ ΠΡΟΜΠΟΝΑ
ΣΤΟ ΑΦΡΑΛΜΥΡΟ ΑΚΟΥΜΠΩ!
************************************
Εκεί που χάνονται οι αξίες
τρυπώνουν των ποιητών οι σκέψεις.
Το ταραγμένο πέλαγος οι στίχοι τους κοπάζουν
Τον ορίζοντα
μ'αλήθειες φωτός ουρανού ζωγραφίζουν.
Χρωματίζουν τα λόγια τους
και με τον χρωστήρα του κύματος
Τραγουδούν
με τις χορδές του μπάτη
της ελπίδας άσματα.
Κι αυτά, για παρηγοριά,
γίνονται μυρωδάτα λουλούδια,
στίχοι απελευθερωμένης καρδιάς...
Σε λίγο
και του Αιγαίου οι αέρηδες
να σιγούν υποχρεώνονται,...,
και να υποκλίνονται...
Στις ακτές της Νάξου τα ποιήματα ξυπνούν
Χαρούμενα τα κύματα κυλούν κυματιστά,
τις ευεπίφορες καρδιές γλυκαίνουν.
Πανέμορφοι γλάροι φέρνουν μηνύματα
κι ο Ποιητής ως τους ακούει
ποτίζει το ανυπάκουο εγώ
με μυρωμένο πέλαγος !
Κύματα στίχοι,
απωθούν τις ψευδαισθήσεις,
Κι εγώ
αρνούμαι τις ατασθαλίες της προδοσίας.
Δεν σηκώνω άλλο τον Σταυρό...
Δεν περιφρονώ άλλο τον εαυτό μου.
Αγαπώ τη ζωή!
Παλεύω με τα κύματα και τα κατακτώ!
π.σ "ΦΩΣ!"
Μαρίνα Ι. Προμπονά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου