<<ΕΚ ΦΛΟΓΟΣ ΥΨΩΣΗ>>
ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ
ΤΟΥ ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ
ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΙΩΤΑΚΗ
Εκ φλογός ύψωση
Μακάρια η ψυχή σου,
όταν σκεπάζοντας τα φώτα των καιρών,
ως μόνη λαμπάδα, τα κρύφια φωτίζει.
Κρύσταλλος διαυγής το πέτρινο σπίτι,
το ανθρώπινό σου σώμα.
Κι απ’ τα εσώτατα βύθη,
στου απείρου τα κάλλη.
Αμήν.
Αντώνης Σαμιωτάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου