ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ
"ΤΩΝ  ΤΡΥΓΗΤΩΝ ΟΙ ΩΡΕΣ" 

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ 

ΒΟΥΛΑΣ ΚΑΠΙΡΗ 

ΤΩΝ ΤΡΥΓΗΤΩΝ ΟΙ ΩΡΕΣ

Τσιμπολογούν το αμπέλι της ζωής,

γεύονται ώριμες στιγμές τα πρέπει!

Στου χρόνου την κληματαριά,

άγουρες, οι αξόδευτες

των θέλω οι στιγμές,

καρτερικές, ικέτιδες γονατιστές!

Ρόδινες αχνοφαίνονται

σαν όραμα στις φυλλωσιές,

οι εικόνες οι ιδανικές,

του αύριο οι νοσταλγικές!

Όπως τις θέλει η ψυχή,

οι επιθυμίες μας γλυκές!

Ηλιόλουστη κι η προσμονή

ως να γλυκάνουν οι χυμοί!

Κι όσο καλπάζει στο άτι του ο καιρός,

οι άρπαγες καραδοκούν,

αδιάντροποι οι καιροσκόποι!

Στου παραλόγου το σκοπό,

οι σαλτιμπάγκοι οι απεχθείς

κλέβουν του αθώου το μερτικό!

Αστράφτει η ελπίδα της ζωής,

παραμερίζει το κακό!

Στημένα σκιάχτρα θλιβερά

στέκουν τα δήθεν στις γωνιές,

τους τσιμπολόγους ν' απωθούν.

Αγάλι αγάλι, μέλι θα γενούν

των τρυγητών οι ώρες

που θα ρθουν!

Για μας οι πιο όμορφες στιγμές!

Ας είναι οι αγκάλες ανοιχτές!

~ ~ V.K ~ ~

Voula Kapiri

26 / 9 / 2016

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ

 ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, 

ΜΑΡΙΝΑΣ ΠΡΟΜΠΟΝΑ. 

Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ 

****************************

Η Αγάπη είναι ευλογία

έχει της ψυχής γενναιοδωρία

Σαν πανσέληνος γλυκά κοιμίζει

σαν τη θάλασσα μας ψιθυρίζει

σαν τον πλάτανο μας ξεκουράζει

σαν τη μάνα μας σφιχταγκαλιάζει

Η Αγάπη δεν είν' από πηλό

μα ένα άυλο χαμόγελο γλυκό

Η φωνή στο Φίλο χαρισμένη

Μια φωνή αδελφών αγαπημένη

Ένα θεώρημα με αποδείξεις

Δεν χωράει μίσους αποκλίσεις

Ένα δώρο απροσποίητο

δεν ποθεί ποτέ της το κακό

Δεν ζητάς για να σου την προσφέρουν

Τους γυρεύεις μα και σε γυρεύουν

Είναι Δώρο ανταποδοτικό

χωρίς στόχο μεροληπτικό

Αν στη δίνουν να την επιστρέφεις

τότε μόνο την Αγάπη έχεις

Χάρισε μου την, όπως στη χαρίζω

Μην μ' αφήνεις στον καιρό τον γκρίζο

Όταν μου τη στερείς εγώ δεν ξέρω

στη ζωή μου τι θα καταφέρω

Της Αγάπης το ιερό βιβλίο

έχει τις υπογραφές ημών των δύο

Χάρισε μου την Αγάπη πάλι

να την έχουμε στο προσκεφάλι

να μας τραγουδά ,να ψιθυρίζει:

η Αγάπη ευτυχίες χαρίζει...

Της Αγάπης το ιερό βιβλίο

έχει τις υπογραφές ημών των δύο

Μη μ' αφήνεις στον καιρό τον γκρίζο

Πες μου απ' την Αγάπη δεν χωρίζω...

Από την π.σ μου "ΦΩΣ"

Μαρίνα Ι. Προμπονά

 ΑΝΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ,  

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΤΟΥ ΣΑΛΟΝΙΚΙΟΥ ΠΟΙΗΤΗ 

ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΣΑΝΤΑ 

ΛΙΤΑ ΚΑΙ ΑΠΕΡΙΤΤΑ

Πάλι ένα λόγος γλυκός

με το άρωμα του βασιλικού

ανήμερα του Σταυρού αναδύεται

απ' της ψυχής σου τα έγκατα

όλα τα αγαπώ που σε μακαρίζει η ζωή

κι είναι μια ποίηση αυθεντική

Πάλι εσύ κι εγώ ,εγώ κι εσύ

και σε αξιώνει να ζεις τους παράδεισους.

-ένα δίδυμο άστρο-

με τη λάμψη της ομορφιάς και της ωραιότητας

θα χορέψουμε στη δίνη της ποίησης

και θα πούμε στην Παναγιά μας τα χαίρε

και ψηλαφίζουμε τις πτυχές απ’ τις Καρυάτιδες

που μας αξιώνει να αναπνέουμε

της Ελλάδας τ’ αρώματα

και το φως του Απόλλωνα

την ελιά και το πεύκο

να υμνήσουμε το «Απρόσιτον Φως»

ένα κόσμο προγονικό που φωτίζει

όλη τη γη.

Πάλι εμείς θα πορευτούμε λιτά και απέριττα

αφού έτσι μας έμαθε και το θέλει η ποίηση!

Θεόδωρος Σαντάς,Θεσσαλονίκη,14-9-2019

ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΠΟΙΗΜΑ  

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΤΟΥ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥ ΠΟΙΗΤΗ 

ΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΓΚΟΤΣΗ  

ΜΗΝ ΑΠΟΣΤΕΙΣ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ !

Μην αποστείς την ευθύνη !

Χωρίς χειρόκτια πιάσε το σπαθί.

Στην τρομερή του κόψη

να ματώσουν τα νέφη,

ο ήλιος να δακρύσει φως.

Και τα παιδιά, χαρούμενα

στις αυλές της οικουμένης να παίζουν.

Και στα σχολεία την ορμή,

να μετουσιώνουν σε γνώση,

σταθερά κτίρια Δημοκρατίας οικοδομώντας...

Μην αποστείς !

Πιάσε το χέρι του πρώτου Ανθρώπου

που θα περάσει δίπλα σου

και πέστου :

Εμείς μαζί θα προχωρήσουμε

στις λεωφόρους των Ανοίξεων και των Καλοκαιριών

και ορθοτομούντες τα Φθινόπωρα,

με μυριάδες τζάκια τους Χειμώνες θα ζεστάνουμε...

Έτσι που η Ειρήνη να πει :

Καλοδεχούμενες οι ψυχές και τα σώματα

και οι ζωές αυτών,

ότι μόνη μου δεν ημπορώ,

τον πόλεμο να εξορίσω, εις το πυρ το εξώτερον...

Μην αποστείς την ευθύνη !

Για να έχεις πεθαίνοντας αφήσει,

την Αγιοτέρα Διαθήκη Ζωής,

εις τους αγέννητους...

Νίκος Δημογκότσης.