ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ 

ΑΝΑ- ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ 

ΠΟΙΗΜΑΤΑ 

Μαρ­γα­ρί­τα Αρ­βα­νί­τη - Ανα-κατευθύνσεις
Εκδόσεις - Κάκτος

Ετος έκδοσης 2018  

Είδος - Ποιητική Συλλογή 

Σχήμα 14x21
Αρ. Σελίδων 84
Βάρος (Kgr) 0,160
Βιβλιοδεσία Μαλακό εξώφυλλο
ISBN (13-ψήφιος) 978-960-382-356-8

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ

Ε­μείς οι πο­λί­τες αυ­τής της χώ­ρας, που α­νά­με­σά μας αυ­ξά­νε­ται διαρ­κώς ο αριθ­μός των ανθρώ­πων που υ­πο­φέ­ρουν, ε­ξα­κο­λου­θού­με να ελ­πί­ζου­με ό­τι το πέ­ρασμά μας α­πό αυ­τή τη γη δεν θα εί­ναι μό­νο μια πο­ρεί­α σταύ­ρωσης προς τον Γολ­γο­θά των προ­βλη­μά­των αλ­λά και μια α­νά­στα­ση στο όνει­ρο ό­τι ά­ξι­ζε τε­λι­κά η γνω­ρι­μί­α μας με την πα­νέ­μορ­φη αυ­τή πα­τρίδα, με την πα­νέ­μορ­φη αυ­τή γη. 

Σε αυ­τή την «α­νά­στα­ση» στο­χεύ­ω με τον λό­γο μου, σαν το δι­κό μου λι­θα­ρά­κι μέ­σα στη γε­νι­κό­τε­ρη συλ­λο­γι­κή προ­σπά­θεια για κα­λύ­τε­ρη ποιό­τη­τα ζω­ής πα­ρά τις δυ­σκο­λί­ες.

Ο α­γώ­νας, η α­γω­νί­α και οι α­να­ζη­τή­σεις του σύγ­χρο­νου αν­θρώ­που να κα­τα­νο­ή­σει τι α­κρι­βώς συμ­βαί­νει γύ­ρω του για πιο σω­στές α­πα­ντή­σεις-το­πο­θε­τή­σεις, ε­πα­να­προσ­διο­ρισμούς και πρά­ξεις ζω­ής, προ­κει­μέ­νου να ζή­σει τα ό­σα πο­θεί και δεν τα ζει, πε­ριέ­χο­νται στα ποι­ή­μα­τα που α­κο­λου­θούν. 

Προσ­δο­κώ τα λό­για μου να συ­να­ντή­σουν την καρ­διά σου, α­να­γνώ­στη, σε κοι­νή πο­ρεί­α προς τα ε­κεί που ό­λα γί­νο­νται πιο ό­μορ­φα, πιο φι­λι­κά, στα μέ­τρα της καρ­διάς. 

Στο μοί­ρα­σμα εί­ναι η χα­ρά και τα ο­φέλη της ε­πι­κοι­νω­νί­ας!

Μαρ­γα­ρί­τα Αρ­βα­νί­τη

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΣΥΛΛΟΓΗΣ 

Η ΠΕΡΛΑ

Επίπονη η πορεία
προς την αυγή της ωριμότητάς μας.
Στον ωκεανό της γνώσης
κοχύλι το κοχύλι
αναζητώ την πέρλα.
Ό,τι πολύτιμο μου διαφεύγει.

✧    ✧    ✧    ✧

ΚΑΘΕ ΔΥΣΗ ΕΓΚΥΜΟΝΕΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Όταν η μέρα τελειώνει
κι ο ήλιος οδεύει στη δύση
τα βάσανα δύουν κι αυτά;
Οι άνθρωποι του μόχθου
καλούνται να βρούνε τη λύση
να μην ανατείλουν ξανά.

Η ζωή χωρίς κόπο δεν βγαίνει.
Με το αναπόφευκτο συμφιλιωμένοι
συνοδοιπόροι σε κοινή διαδρομή
με μια μερίδα κουράγιο στο δισάκι
άντε να βάλουμε κι εμείς ένα χεράκι
το ταξίδι να βγει.

Ας σηκώσουμε τον πήχη ψηλά
μέχρι εκεί που η καρδιά λαχταρά
και συναντά τα όνειρά της.
Τα αδιέξοδα του νου να νικήσουμε
τις ρωγμές των φόβων να κλείσουμε
για να φτάσουμε Εκεί
με τη νέα ανατολή
που το έδαφος υπόσχεται
πιο στέρεα ζωή.

✧    ✧    ✧    ✧

ΑΚΡΟΒΑΤΩ

Ορειβατώ.
Πετροβατώ
πιάσιμο το πιάσιμο,
πάτημα το πάτημα.
Κρημνοβατώ
χωρίς σχοινοπαρέα
σε ανάγλυφη ορθοπλαγιά
της γνώσης.
Αναρρίχηση
επίπονη, προσεκτική
στα δύσβατα του νου.

Να νικήσω θέλω
τα εμπόδια του βουνού.
Στόχος μου η κορυφή,
να συναντήσω εκεί
με την ανατολή
των επαναπροσδιορισμών
την έσχατη πραγματικότητα,
εξόριστη του τύραννου των εικασιών,
θεματοφύλακα της πλάνης των λαών,
μην τους ξυπνήσει μιαν αυγή
και φέρουν την ανατροπή
θύτες τα θύματά του να γεννούν
επαναστάτες θυμωμένοι τιμωροί.

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ 

ΑΝΑ- ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ 

ΠΟΙΗΜΑΤΑ